Onze website op jouw voorkeuren in richten.
Zo kun je gemakkelijk navigeren en zijn relevante pagina’s sneller vindbaar.
Nederlanders zijn weinig bezig met hun digitale nalatenschap en hebben dit vaak niet geregeld voor hun overlijden. De term 'digitale nalatenschap' is slechts bij 3 op de 10 Nederlanders bekend. Dat blijkt uit een onderzoek van onderzoeksbureau Kantar in opdracht van de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) met het oog op de modernisering van de Wet op de Lijkbezorging.
Kantar beveelt de minister in het onderzoek aan om Nederlanders te stimuleren over hun nalatenschap na te laten denken door dit meer bespreekbaar te maken. Bijvoorbeeld wanneer een testament wordt opgesteld bij de notaris of in gesprek met een uitvaartondernemer.
Privacy
Uit het onderzoek blijkt verder dat de privacy van een overledene minder belangrijk wordt geacht nadat deze is overleden. Meer dan de helft van de ondervraagden vindt dat het mogelijk moet zijn om zonder toestemming toegang te krijgen tot bestanden op de telefoon of computer. Aanbieders van online diensten kunnen daarom overwegen eenvoudiger toegang te verlenen tot gegevens van de overledene aan nabestaanden.
Informeren
De helft van de Nederlanders wordt het liefst via Rijksoverheid.nl geïnformeerd over het regelen van de digitale nalatenschap vóór het overlijden. Na het overlijden ziet 33 procent daar ook een rol voor notarissen in weggelegd. Momenteel heeft 61 procent nog nooit over de eigen digitale nalatenschap nagedacht.
Oplossingen
Een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam biedt het ministerie 3 mogelijke oplossingen voor de rechtsonzekerheid die nu bestaat als het gaat om de digitale nalatenschap. Zo kunnen er binnen het overeenkomstenrecht verschillende zaken worden geregeld die rechtsonzekerheid voor erfgenamen beperken. Een andere oplossing ligt in de lijn van het gegevensbeschermingsrecht. Bepaalde rechten en plichten uit de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) kunnen na het overlijden blijven gelden. Dat zou kunnen betekenen dat persoonsgegevens na overlijden bewaard moeten blijven. De derde optie is een zelfstandige wettelijke regeling, zoals die ook bestaat in bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Daarbij kunnen mensen iemand aanwijzen die na hun dood toegang moet kunnen krijgen tot hun data bij digitale dienstverleners.